Οξεία Αμυγδαλίτιδα: Συμπτώματα, διάγνωση και θεραπεία!

Οι παρίσθμιες αμυγδαλές σχηματίζονται από λεμφικό ιστό και βρίσκονται εντός της στοματικής κοιλότητας.

Ορισμός οξείας αμυγδαλίτιδας

Mε τον όρο αμυγδαλίτιδα, αναφερόμαστε στη φλεγμονή των παρίσθμιων αμυγδαλών. Πρόκειται για αμφοτερόπλευρη φλεγμονή της μάζας των παρίσθμιων αμυγδαλών, που συνοδεύεται πολλές φορές από φλεγμονή του φάρυγγα (τότε χαρακτηρίζεται ως φαρυγγοαμυγδαλίτιδα ή κυνάγχη).

Ποιες ηλικίες, προσβάλλονται συχνότερα;

Αποτελεί συχνή νόσο της παιδικής ηλικίας (μεταξύ 4-10 ετών).
Η οξεία αμυγδαλίτιδα υποστηρίζεται , ότι στις μισές περίπου των περιπτώσεων είναι ιογενής ή αρχίζει ως ιογενής και ακολουθεί επιλοίμωξη απο βακτήρια. Η νόσος προσβάλλει συχνότερα τα παιδιά, πιθανώς διότι η αντίσταση τους έναντι των συνήθων μικροργανισμών δεν έχει αναπτυχθεί ακόμη πλήρως.

Aίτια αμυγδαλίτιδας

Η αιτία της φλεγμονής μπορεί να είναι βακτηριακή (αντιβιοτική κάλυψη) ή ιογενής.
Οι υπεύθυνοι μικροργανισμοί είναι: β-αιμολυτικός στρεπτόκοκκος, σταφυλόκοκκος, πνευμονιόκοκκος και ο αιμόφιλος της ινφλουέτζας, αλλά και αρκετοί ιοί

Ποια τα κυριότερα συμπτώματα της οξείας αμυγδαλίτιδας;

Τα κύρια συμπτώματα είναι :
• Πονόλαιμος
• Δυσκαταποσία
• Κεφαλαλγία
• Σιαλόρροια
• Υψηλός πυρετός
• Δυσοσμία
• Γενική κακουχία
• Αντανακλαστική ωταλγία
• Διόγκωση τραχηλικών λεμφαδένων

Η χροιά της φωνής μπορεί να αλλάξει και ο άρρωστος αποφεύγει να μιλά και να καταπίνει, γιατί πονάει.

Η ένταση των συμπτωμάτων και η πορεία της νόσου εξαρτάται από τον παθογόνο μικροργανισμό, μικρόβιο ή ιό. Συνήθως προηγείται έκθεση στο κρύο ή σωματική εξάντληση που μειώνουν την αντίσταση του οργανισμού στους παθογόνος μικροργανισμούς.

Διάγνωση οξείας αμυγδαλίτιδας

Η διάγνωση της νόσου στηρίζεται στην κλινική εικόνα και στα ευρήματα από τη στοματοφαρυγγοσκόπηση , που γίνεται με τη βοήθεια του γλωσσοπίεστρου. Στην κλινική εξέταση, οι παρίσθμιες αμυγδαλές είναι οιδηματώδεις και προβάλλουν στο στοματοφάρυγγα και η παρουσία πύου αποτελεί σημείο πιθανής μικροβιακής λοίμωξης.

Η εναρξή της οξείας αμυγδαλίτιδας συνήθως είναι αιφνίδια. Εντός 48 ωρών η νόσος επιδεινώνεται και ο πόνος στο λαιμό γίνευαι συνεχής , έντονος και μπορεί να ακτινοβολεί στο αυτί, ως ωταλγία(χωρίς όμως να φλεγμαίνει το αυτί).

Η λήψη καλλιέργειας από την περιοχή των παρίσθμιων αμυγδαλών, μας βοηθά αρκετές φορές για το αν θα πρέπει να καλυφθεί το παιδί με αντιβίωση (αν είναι ιογενής φλεγμονή δεν χρειάζεται αντιβίωση). Η λήψη καλλιέργειας είναι μια απλή διαδικασία(γρήγορη, ανώδυνη), με την βοήθεια ενός βαμβακοφόρου στυλεού παίρνουμε υλικό από την επιφάνεια των παρίσθμιων αμυγδαλών και στέλνεται το υλικό σε μικροβιολογικό εργαστήριο, για να αποδειχθεί το υπεύθυνο μικρόβιο.

Η εξέταση με το strep-test, μας βοηθά να δούμε αν υπεύθυνος μικροργανισμός είναι ο στρεπτόκοκκος ή όχι (γίνεται στο χώρο του ιατρείου με άμεσο αποτέλεσμα, δεν αποκλείει όμως την ύπαρξη άλλων μικριργανισμών).

Επιπλοκές οξείας αμυγδαλίτιδας

Υπάρχουν επιπλοκές της οξείας αμυγδαλίτιδας, όπως περιαμυγδαλικό απόστημα, οξεία μέση ωτίτιδα, αλλά και σοβαρότερες επιπλοκές, όπως ενδοκαρδίτιδα, οξεία σπειραματονεφρίτιδα κ.α(όχι τόσο συχνές).

Πότε και τι θεραπεία χρειάζεται η οξεία αμυγδαλίτιδα;

Η θεραπεία της ιογενούς αμυγδαλίτιδας περιλαμβάνει την απομόνωση και ανάπαυση του ασθενούς, χορήγηση άφθονων υγρών και καλή διατροφή (υγρά και μαλακές τροφές),για την ενίσχυση της άμυνας του οργανισμού και συμπτωματική αγωγή με αναλγητικά, αντιπυρετικά και αντισηπτικά του φάρυγγα (στοματικές πλύσεις-γαργάρες)

Στη θεραπεία της μικροβιακής αμυγδαλίτιδας, εκτός την εφαρμογή των γενικών μέτρων και τη συμπτωματική αγωγή, προστίθεται η χορήγηση του κατάλληλου αντιβιοτικού (για χρονικό διάστημα 10-14 ημερών).

Σε όλες τις περιπτώσεις, 48 ώρες μετά την έναρξη της θεραπευτικής αγωγής θα πρέπει να επανεκτιμάται η κατάσταση του ασθενούς, ώστε να ελέγχεται η αποτελεσματικότητα του χορηγούμενου αντιβιοτικού.